PORTUGAL: TOMAR, 2.511 km, in wiens omgeving mijn zus en haar man een vakantiewoning hebben

Hun dorpje op 7 km van TOMAR gelegen is een  plek waar dezelfde families al generaties lang op dezelfde plaats wonen, waar iedereen nog iedereen kent, waar broers, zussen, neven en nichten nog in elkaars nabijheid vertoeven, waar de huismoeders nog  een voorschoot dragen, waar je al eens een vrouw tegenkomt met een plastieke kom op haar hoofd richting wasdraad of ééntje die de was aan het  doen is aan de openbare Fonte.

Dit is voor veertien dagen onze laatste verblijfplaats voor we zaterdag 19 november terug naar  België vliegen en waar we nu een handje toesteken met de tuinwerkzaamheden.

Je hoort hier geen auto’s, toch hoef je niet te vrezen dat het te stil is, de geluiden die 

de dag vullen zijn die van blaffende honden, boomzagen  tractors, en pratende mensen.
Door de vallei die achter het huis ligt hebben we een mooi uitzicht op het dorpje en kunnen we  allerlei activiteiten van de bewoners gadeslaan.
Deze  zie je altijd buiten bezig, bijna iedereen bewerkt nog zijn eigen grond, zo eten ze nog hun  eigen groenten, fruit,  olijven, wijn enz..

Mijn zus hoeft haar voordeur maar open te doen en er staat weeral  vers fruit dat één van de geburen er neer gezet heeft; zoals, kaki’s, clementine, appelsienen, tomaten, gedroogde vijgen.

De mensen zijn zeer vriendelijk,  mijn zus en haar man zijn hier al helemaal geïntegreerd.

Zo gaan ze elke avond om 21.00 uur, met een groepje vrouwen en enkele mannen uit het dorp zo’n 5 km wandelen. Deze mensen doen dat al meer dan 10 jaar en wanneer er iemand van de groep jarig is trakteert deze persoon nadien bij haar thuis met een zoetigheid . 

Wanneer er ergens in hun buurt een feest is dan noemt dat: “feest van de kastanjes” of” feest van de appelsienen” of "feest van de zoetigheden".

Twee dorpjes in de buurt met grappige namen zijn : CASAL CABRITO en CASAL NOVO  (Casal staat voor koppel Cabrito voor geit en Novo voor nieuw),

waarschijnlijk genoemd naar het eerste koppel dat er kwam wonen denk ik.

PORTUGAL: VILA NOVA DE CERVEIRO dit klein dorpje maakte een blijvende indruk op ons. Zondag 30 okt 2.136km (41.93823 w8.74685)

VILA NOVA DE CERVEIRO Is vernoemd naar een legendarisch hert.

Toen volgens de legende ergens in de geschiedenis, Spanje probeerde Portugal te veroveren, daagde een Spaanse edelman het hert van de koning uit tot een duel. Het hert won en staat hier nu te pronken als symbool van zijn goede daad.

Dit Noord-Portugese klein dorpje maakt een blijvende indruk op ons.

 Het ligt aan de oever van de Minho rivier die de grens met Spanje vorm en heeft zakken van natuurlijke schoonheid, historische en moderne architectuur en meer dan zijn deel aan kunst.

Een van de mooiste aspecten van Vila Nova de Cerveira is de met bomen omzoomde rivier met zijn park met kunstwerken en een fiets / wandelpad dat  als een rode strook parallel met de rivier door het park loopt

Deze kooi met lichaamsdelen, wordt de muur van schaamte genoemd. En verwijst naar de muur tussen de Verenigde Staten van Amerika en Mexico en de muur tussen Israël en Palestina, waar duizenden mensen zijn omgekomen.

Waarom sommige vrouwen hun eenvoudige huisjes met handwerk versieren is mij een raadsel, ik vind het vindingrijk, grappig om naar te kijken en ik denk dat ze ook willen bijdragen om hun dorp mooi te maken

In mijn eveneens klein Belgisch dorpje rijkt de fantasie van mijn dorpsgenoten niet ver.

Ik zie sommige voorgevels versierd met geraniums, en als Sven Nys met het veldrijden gewonnen had, hingen er aan verschillende huizen de Belgische vlag, maar verder heb ik nog geen noemenswaardige versieringen gezien. Alhoewel als ze het zouden doen, zou ik er zeker naar kijken.

SPANJE: Zaterdag 29 oktober langs COSPEITO naar LUGO 1.900km

(n43.00452 W7.56144.)

We verlaten de kustweg in zuidelijke richting.

Onze honger doet ons even halt houden in COSPEITO, een klein dorpje omringt door een natuurpark waar vogellijfhebbers uitkijkposten hebben.

Het is hier  vredig en stil.

We gaan een eenvoudige taverne waar nog een vijf tal mensen zitten binnen en bestellen 2 tapa schotels, deze bestaan uit  5 stukjes Frans brood belegd met vers gebakken inktvisringen en 5 stukjes Frans brood belegd met fijn stukjes vers gebakken spek (bacon zegt men hier) en 2 koffie, het smaakte, maar, we zijn bijna achterovergevallen van de rekening 2,5 euro in het totaal, (twee euro een half), voor de 2 koffies en de 2 schotels samen, niet te geloven.

Van het kleine nederige dorpje COSPEITO met zijn al even nederig kerkje rijden we naar de grote kathedraal van LUGO, hier geen peace en sillence meer,  maar het commerciele leven van de stad met zijn grote kathedraal waar iedereen wil vertoeven.

De Avenida de Santiago loopt van onze camperplaats tot aan de kathedraal die binnen de oude stadsmuren gelegen is, deze enorme dikke muren omringen gans het centrum en zijn nog volledig intact.