FRANKRIJK - ITALIE

23 Oktober via het mondaine grensstadje MENTON  in FRANKRIJK steken we de grens, naar “LA BELLA ITALIA” over. Het is voor ons de eerste keer dat we naar Italië reizen.  Onze verwachtingen zijn groot, er is zo veel te zien

Te CERVO, een klein piroresk schilderachtig dorpje aan zee dat ons meteen weet te bekoren is onze eerste camperplaats. CERVO is gelegen op een 60 tal km voorbij de grens, we hebben de tijd en verblijven er 5 dagen.
We staan in bewondering voor de schilderkunst in al zijn vormen hier in dit kleine kustdorpje.  
Ze steken het niet achter stoelen of banken we zien direct dat deze mensen van kleuren en schilderen houden, hun huizen liggen kleurrijk naast de kerk. In de kerk is elke muur en het volledige plafond benut met muurbeschilderingen uit de tijd van Rubens, het zijn één voor één pronkstukken.
Vanaf de kust heb je een mooi zicht op dit kleurrijke centrum met zijn kerk

Het enige geluid dat ge in de omgeving van de kust hoort is de zee.
Hier kunnen we de schilderkunst van onze tijd bewonderen, ook allemaal zeer mooi door kunstenaar op een door iedereen te bewonderende plaats aangebracht.

Onze eerste indrukken over Italië zijn: de mensen zijn vriendelijk, meestal begroeten ze ons met ‘bon giorno’, ze hebben een aangename zangerige stem, we hebben gans de dag zon, de temperaturen zijn overdag rond de 25 graden en ’s nachts is het nog behoorlijk warm en alles staat hier nog mooi in bloei 

Zondag 28 oktober 1.770 km vertrek CERVO
Na drie dagen van zomerse temperaturen en volle zon steken de weersvoorspellingen een behoorlijke stok in onze wielen. Het regent pijpenstelen en het wordt nog erger, er zal de volgende veertien dagen nog meer regen vallen, alle dagen tussen de 7 en 49 mm. De vooruitzichten zijn regen en gietende regen, we kunnen niet buiten komen.
We lopen hier al 2 dagen door de regen, geen weer om een hond door te jagen.

Onze Italië reis is letterlijk in duigen (in de regen) gevallen.
Er was geen haar op ons hoofd dat er aan dacht dat we zo vlug rechtsomkeer zouden maken, maar na 5 dagen Italië waarvan 3 heel zonnige en 2 regendagen zeggen we, vaarwel Italië, bij beter weer komen we volgend jaar terug. Spijtig we blijven op onze honger zitten, hopelijk hebben we volgend jaar meer geluk.
Op onze camperplaats waar we deze morgen om 9 uur vertrekkensklaar stonden, kwamen in de gietende regen een Zwitsers koppel met hun hondje naar ons toe, ze hadden hunzelf buiten gesloten en vroegen een schroevendraaier en een schaar. De schroevendraaier diende om aan de buitenkant van hun mobilhome de afsluitklep van het bedradingskastje open te maken, hierachter zaten leidingen en daar ergens tussen hadden ze een reservesleutel van hun mobilhome geplakt die ze met de schaar konden losknippen. Na deze werkzaamheden en nog een beetje natter konden ze eindelijk terug in hun mobilhome, uit dankbaarheid kreeg ik nog een dikke kus van de vrouw.
We besluiten van een maand vroeger dan gepland richting Spanje te rijden.
Onderweg ergens in Frankrijk willen we even genieten van een tas koffie met een croissant, die volgens mij nergens zo goed smaakt als in Frankrijk . Wanneer we bij een bakker aan het genieten zijn komt er ineens een vriendelijke man die staat aan te schuiven voor zijn brood naar ons toe en vraagt of we graag nog een tas koffie willen, gratis zegt hij. Als hij zijn brood en onze tas koffie betaald heeft, bedanken we hem vriendelijk en gaat hij verder.

FRANKRIJK: PONT DE SALARS - LUNAS - PELISSANNE.

Woensdag 17 oktober; na onze vrienden Francis en Marie Hélène bij een tas koffie tot ziens gezegd te hebben zetten we onze reis verder.

Onze volgende bestemmingen zijn PONT DE SALARS en  LUNAS. In deze dorpen is de lucht nog niet bezoedeld, hebben de rivieren nog zeer helder water en is het aangenaam om hier enkele dagen te wandelen.

Na LUNAS rijden we gedurende een hele tijd met niets anders dan ongerepte dicht beboste bergen om ons heen.

Van de ene berg naar de andere, heel deze regio lijkt op één groot woud waar geen dorp te bespeuren valt. Zouden er ook grote wilde dieren leven, die niet zonder eerst naar links en dan naar rechts te kijken onze straat zomaar in volle vaart oversteken.

Van de ongerepte bergen belanden we na enige tijd  in de Middeleeuwen, het dorpje noemt ‘LA COUVERTOIRADE’, het leent zich om er foto’s van te nemen.

Bij temperaturen van 25° is het gezellig rond te kuieren in  PELISSANNE waar de huizen in het centrum in een ronde rond de kerktoren zijn gebouwd en waar we de plaatselijke bevolking gade slaan.