ITALIE; POLIGNANO A MARE en rechtsomkeer huiswaarts via Frejus tunnel

 

POLIGNANO A MARE een stadje gebouwd op steile kliffen

Wanneer we door de typische witte huizen in de hoofdstraat van het oude centrum wandelen, worden we geconfronteerd met de zanger die hier geboren werd

Zanger Domenico Modugno die wereldwijd bekend is door het liedje VOLARE, waarvan, zeker de mensen van mijne leeftijd, het nog goed zullen herinneren.

Volare oh, oh
Cantare oh, oh
Nel blu dipinto di blu
Felice di stare lassù… enz.

Mijnheer Volare heeft een standbeeld bij de zee met een plein er rond, maar dit plein waren ze juist aan het her aanleggen. Ik heb toch nog tussen de hekken door een foto van het standbeeld kunnen nemen.

Het netwerk van straatjes met zijn typische witte huizen maken dit stadje tot een parel van de Adriatische Zee.

Maandag 15 november 2021 

Nieuwe dorpen ontdekken, nieuwe mensen ontmoeten, elk met hun eigen verhaal, we krijgen er nooit genoeg van.

Het eenvoudige leven van de plattelandsbevolking, van mensen die nog met handenarbeid de kost verdienen blijft ons nieuwsgierig maken. Wanneer we van het centrum weg rijden zien we deze tijd van het jaar, op verschillende plaatsen een handvol volwassenen tussen de groenten wieden of olijven plukken. Er zijn ook massa’s druivenplantages waarvan de druiven reeds geplukt zijn en de wijnstruiken hun bladeren een herfstkleur krijgen.

Ons netvlies wordt in Italië deze tijd van het jaar hard verwend. Maar… 

Maar gezondheid gaat voor alles en daarom is het op dit moment verstandig van huiswaarts te keren.

Zaterdag had Ludo een voos gevoel  aan de linkerkant van zijn aangezicht en aan zijn linkerhand. Aan zijn arm was alles oké, dus alleen zijn hand en aangezicht.

Zondag had hij het voze gevoel in hand en aangezicht nog, maar iets minder. We zijn voor alle zekerheid naar het ziekenhuis in MONOPOLI gegaan en werden er zeer goed ontvangen. We zijn er bij de hartspecialiste en de neuroloog geweest. Men heeft Ludo zijn bloed onderzocht, een echo van zijn hart genomen, een ct scan met contrastvloeistof genomen van zijn hoofd. Voor deze twee specialisten was er bij Ludo niets verontrustend aan de hand. Alles was eigenlijk tip top in orde, nergens iets negatiefs gevonden. Om 18.00 uur wanneer we het ziekenhuis mochten verlaten kregen we alle uitslagen al mee, zowel van het hart, het bloedonderzoek en CT scan, alles op dezelfde dag dat het genomen was, dat kunnen wij in ons landje niet voorstellen. 

De dag nadien, maandag, hebben we naar onze huisarts in België gebeld en hij zei dat het waarschijnlijk van een takebeet kan komen. Dit is best mogelijk, want Ludo werkt graag thuis in de tuin en hij heeft dikwijls beestjes in zijn haren zitten. We hebben thuis ook een klimophaag en daar heb ik ook al eens een takebeet van gehad. 

Onze Belgische huisarts raadde ons aan van huiswaarts te keren en al een afspraak met de neuroloog in Bonheiden te maken.

Spijtig maar hier eindigt voorlopig ons vakantieverhaal van dit najaar in Italië. 

ITALIE; MONOPOLI

 MONOPOLI vanaf 1 november

De stad ligt aan een rotskust en heeft een heel klein zandstrandje.

MONOPOLI heeft ooit een grote welvaart gekend dat zien we aan de kathedraal waar het interieur opgesierd is met werk van schilder Palma il Giovane.

en ook aan de vele kerken

Eén van de kerken die op een speciale manier de aandacht trekt is de CHIESA DEL PURGATORIO, de KERK VAN HET VAGEVUUR.  

De naam niet zo gek bedacht als je ziet dat schedels en skeletten dit bouwwerk sieren. 

Op de toegangsdeur staan al twee skeletten tegenover elkaar  allebei omringd door symbolen. 

Zo zie je een kroon en een mijter, maar ook verschillende werkgereedschappen. Hier schuilt een bijzondere boodschap achter: of je nu rijk of arm bent, na de dood is iedereen gelijk. Waar in andere kerken met name belangrijke geestelijken worden geëerd, is het hier ‘de gewone mens’. En wel op een ietwat lugubere manier: er zijn acht gemummificeerde lichamen te zien binnen in het kerkje, deze zijn gehuld in zwarte gewaden met daarop de rode vlammen van het vagevuur, het kerkje was gesloten, we hebben ze godzijdank niet gezien. Zo blijf ik van een nachtmerrie gespaard.

Langs Via Porto gaan we naar de oude haven.

Wanneer we in de oude haven naar de kleine vissersbootjes kijken, die er liggen, dromen we even weg in dit decor van honderden jaren oud met nog dezelfde bootjes 

Het kasteel van Karel V rust precies op de zee. Het diende ter bescherming tegen zeerovers.

 

Gebouwen, van de middeleeuwen en daarvoor, sieren het oude stadcentrum

 Het oude centrum trekt onze aandacht op allerlei manieren

 We zien er tegen elkaar geperste, smalle huisjes.

 Ieder brengt zijn huisje in de kijker op zijn manier.

 

Tussen de gevels in een wirwar van straatjes hangt het wasgoed te drogen.

Men is in MONOPOLI ook dankbaar dat onze Belgische voetballer ROMELU LUKAKU in Italië  gevoetbald heeft, 

Aan gezellige winkeltjes en eethuisjes ontbreekt het niet.

Voor een cappuccino strijken we neer op een gezellig pleintje.

In  Monopoli overnachten we vanaf 1 november tot 15 november n 40° 57' 43.8  o 17° 17' 15.7