Voor diegene die het nog niet weten, indien je op een foto drukt kun een diavoorstelling van de foto's krijgen.
We volgen de Spaanse kust richting Zuidoost.
We volgen de Spaanse kust richting Zuidoost.
De zee en de bergen vertoeven
hier steeds in elkaars gezelschap.
Zo rijden we van de ene
tunnel door de andere en er tussenin zien we steeds de zee.
Dorpjes zijn hier niet zoveel, deze Zuidoost kant van Spanje was vroeger het onvruchtbaarste gebied van heel het land waardoor de bevolking genoodzaakt werd deze streek te ontvluchten om elders hun brood te verdienen.
Door de opkomst van de tuinbouw onder plastiek waar ze in de winter tomaten e.d. kweken zodat wij in Noord Europa deze zomervruchten in de winter kunnen eten zijn
bepaalde delen van deze streek terug economisch leefbaar geworden.
Eens de serres uit ons
gezichtsveld verdwenen zijn genieten we weer ten volle van de omgeving en
beseffen hoe mooi deze ongerepte natuur is
en denk aan Will Tura's
liedje “in mijn caravan ben ik superman, oh yeah ”
En ik begin te rijmen van;
In mijn mobilhome
Voel ik mij supervroom, oh
yeah
Ik zie de bergen en de zee
En de zon is altijd mee, oh
yeah
Met de camera in de hand
Maak ik foto’s van gans het
land, oh yeah
Op mijn blog kan ik alles
kwijt
En niemand die het me
benijdt, oh yeah
Want iedereen is mee
Op onze tournee, oh yeah
Daar waar we de weg voor ons
alleen hebben is het landschap op zijn mooiste.
De mensen zijn hier op zondag
aan het genieten van elkaars gezelschap. We nemen enkele foto’s van dit
piepkleine gezellige dorpje en zien aan de wand van het enige café dat de
koning hier ook al eens op bezoek geweest is.
Het dorp heeft kunstenaars dat zien we aan de buitenkant van sommige woningen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten