In de jaren 50 waren de dorpen aan de Costa del Sol alleen
maar vissersdorpjes.
Met het opkomen van het massatoerisme is dat op korte tijd
erg veranderd.
Ik heb de indruk dat
waar in Spanje in de jaren 50 de mooiste en grootste witte zandstranden lagen
het toerisme het hards is toegenomen zoals in:
Benidorm, Torremolinos,
Fuengirola en zo veel meer…waar op korte tijd de hoge appartementsblokken uit
de grond gerezen zijn. 
Het zijn voor de touroperators ideale bestemmingen voor
al het massa toerisme te herbergen en te laten genieten van deze mooie, grote,
witte zandstranden.
Voor ons die met de
mobilhome rondtrekken en enkel tijdens de wintermaanden naar Spanje komen mogen
het ook grijze zandstranden zijn, daar lig of wandel je even goed op.
Het zijn onze geliefde plaatsjes die ons heimwee doen krijgen wanneer we verder reizen, waar het
oude vissersdorp nog goed herkenbaar is, zoals hier in EL PALO waar je al
zitten op een bankje aan de kust zowel van de zee aan de ene kant als de authentieke huizen aan de andere kant kunt genieten.
En waar het sociale
leven van het Spaanse dorp zich afspeelt aan de kust.
We hebben geluk, de eerste morgend gingen we van onze camperplaats over het bruggetje en kwamen terecht op de wekelijkse vrijdag markt met een overvloed aan vers Spaanse fruit.
EL PALO
waar de kleuren van de lente ons hart verwarmd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten