
Vanaf onze camperplaats hebben we een fraai uitzicht op de heuvelachtig omgeving en de Mira rivier. Waar aan haar oevers met wisselende landschappen we kajakkers, grazende schapen en eenden zien.
We steken de wandelbrug over en komen in het dorp.
Het is weer genieten van al wat er te zien is, zoals de waterbron met zeer herkenbare ajulejos met taferelen uit vervlogen tijden, heel mooie.




Een wandeling naar het witte monument op de heuvel is een hele klim, het monument is opgericht ter ere
van ‘cante alentejano’, een traditionele
muziekstijl uit de Alentejo dat in 2014 de erkenning kreeg als cultureel
werelderfgoed en hierdoor extra belangstelling in binnen en buitenland verwierf.
Cante alentejano bestaat al meer dan honderd jaar en is een
amateurtraditie uit de werkende bevolking waaronder boeren, mijnwerkers enz., Cante alentejano werd spontaan gezongen tijdens het werkt, thuis onder vrienden of familie,
tijdens feesten of festivals, in café’s en tavernes. Een erkenbaar
voorbeeld voor ons is het liedje Grandola dat werd gezongen tijdens de
Anjerrevolutie van 1974 in Portugal, en de verbondenheid van de
bevolking van de stad GRANDOLA in de provincie Alentejo beschrijft. Cante alentejano wordt uitgevoerd door twee solisten en een zangkoor. De eerste solist, de ponto, zet de zang in en zingt in een laag bereik. Daarna volgt de alto die in een hoger bereik zingt. Daarna begint ook het koor te zingen. Het repertoire dat bestaat uit honderden songs, gaat over onderwerpen als het leven en werken op het platteland, natuur, liefde, moederschap en religie.

Overnachten:
ODEMIRA, 13 Rua das Barreiras Vermelhas N37.59756 W8.648049
Geen opmerkingen:
Een reactie posten