7
januari, donderdag
Na 2 dagen regen houden we het voor bekeken en
vertrekken richting Spanje.
Bijna helemaal alleen op de weg rijden we door het
groene verlaten landschap van de Estramadouro richting Spanje.
Niets zo indrukwekkend als de blote stammen van de
Eucalyptussen, deze lange smalle bomen zonder schors, hier en daar hangt er nog
een pel aan, zoals wij mensen als we aan het afvellen zijn na langdurig in de
zon gelegen te hebben.
Dan zien we ook vele kleine, paraplu vormige bomen,
de kurkeiken, met vanonder helemaal door de mensen kaal gemaakte stammen die 7
jaar op hun lauweren mogen rusten tot de mens zijn huid weer nodig heeft.
Alles lijkt hier geschoren te zijn, zelfs de
schapenkuddes die we tegenkomen hebben geen pels meer.
Alleen het gras is lang, blijkbaar geniet het van
de regen.
De ESTRAMADOURO
strekt zich uit van rond LISABON in PORTUGAL en zo verder naar het
Spaanse binnenland met hier en daar een klein dorpje.
Als we tegen de middag honger krijgen hoeven we
gewoon maar te kijken langs de weg waar minstens 5 auto’s of camionette in
groep bijeen staan daar is gewoonlijk een restaurant.
We stoppen waar enkele auto’s samenscholen en zien
een restaurant. We eten er voortreffelijk. Het restaurant ALPOENSE zit voor ¾
vol. Onze rekening is 17.50 euro waarvoor we de dagschotel bestaande uit vis,
tomatenrijst met paprika, 1/2liter wijn en 2 koffies krijgen. We genieten van
dit eenvoudig zonder veel poespas restaurant en hebben lekker gegeten. Intussen
is het 14 uur, onze kilometerteller staat op 780 km.
Buiten is er nog steeds motregen, niet te koud
zodat we het zonder mantel op de middag kunnen stellen.
We slapen in ZAFRA.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten