ITALIE: GALLIPOLI 'mooie stad' en 'poëzie stad'

 

GALLIPOLI

Een mooie stad, gelegen op een schiereiland, waar visserij en toerisme de hoofdinkomsten zijn.

De Grieken gaven haar de naam ‘mooie stad’ , wij vinden het nu nog een zeer mooie stad.

Zowel de haven als het centrum doen deze naam alle eer aan.

In het haventje is de sfeer bijzonder, naast onze parkeerplaats kijken we naar de vriendelijke garnaalpellers die ons graag de eerste kneepjes van het garnaalpellen demonstreren.  Jos krijgt zijn eerste praktijkles in het garnaalpellen. “Het is moeilijker dan ik dacht” zegt hij. Wij kopen 1 kilo ongepelde garnalen bij de twee jonge gasten en Jos en Ludo gaan vol enthousiasme praktiseren wat ze net geleerd hebben. Een tijdje later zitten we met zijn allen van een feestelijk gerecht te genieten.

De stad is mooi en ook speciaal.

Haar centrum ligt op een eilandje dat we via een brug vanuit het schiereiland, waar de rest van de stad ligt, bereiken.

De kustlijn van dit eilandje heeft een oude stenen versterkte omwallingsmuur en een zandstrand.

Van hieruit kijken we neer op het prachtige decor waar de vissersboten liggen.

Niet te geloven welke inspiratierijke architecten, de stad in vroegere tijden in de kijker brachten.

En niet te geloven hoe mooi de mensen nu hun huisjes en straatjes decoreren.

Deze versierde huisjes van het oude centrum dat op het eilandje gelegen is verraden dat het hier heel weinig regent, ik denk dat bij regenweer alles er niet zo vrolijk uit zou zien.

De boot is mijn schat, mijn God en vrijheid, de wind is mijn wet, mijn vaderland is de zee.

We zien ze vaak passeren in de smalle straatjes, de driewielers volgeladen met verse groenten en fruit. Deze ‘piaggio Ape’, ook wel 'Vespacar' of kortweg ‘Ape’ genoemd, (het Italiaanse woord voor 'bij', uitgesproken als apéé), werd in1948 te Italië geboren in de firma Piaggio, die twee jaar voordien de eerste wereldwijd gekende ‘Vespa’ produceerde. De 'piaggio Ape' heeft kleine afmetingen, een lage aanschafprijs en een onverwoeste tweetaktmotor die van de 'Ape' snel een geliefd vervoermiddel voor de kleine Italiaanse ondernemingen maakten, gemakkelijk om door de smalle kronkelende straatjes van de oude binnenstad te rijden.

Achter elk hoekje zijn er blikvangers die ons oog niet voorbij gaan

discussiëren op zijn Italiaans 

Eens we terug de brug over gestoken zijn om de rest van de stad te bezoeken zien we een koppel op een bank met zicht op zee, genieten van een ijskreem en ze wijzen ons de weg naar het ijssalon waar men het lekkerste ricotta-ijs met vijgen en karamel maakt. Dat laten we ons geen twee keer zeggen en  inderdaad de gelato is goddelijk,  met dit weer, veel zon maar evenveel noorderwind, nuttigen we hem liever binnen in het ijssalon.

Gescheiden door een muur met spiegels kunnen we aan de rechterkant van het ijssalon, bij dezelfde eigenaar, terecht voor een enorme keuze aan hapjes en patisserie, dit proberen we enkele dagen later.

In  GALLIPOLI zijn op verschillende plaatsen poëtische teksten

Op een mooi aangelegd plein neemt Ludo plaats op een bank die een open gevouwen boek voorstelt, terwijl ga ik het pleintje rond om enkele banken te fotograferen en bij haar 'doordenkertjes' even stil te staan. 

In een boek duik je als een boefje

in een gevecht als in de zee als een aalscholver

of een lui persoon op de bank

Een huis zonder boeken is als een tuin zonder bloemen

En schipbreuk is zoet voor mij in deze zee

Vlieg alleen wie het durft

Het geheim, lieve Alice, is om jezelf te omringen met mensen die je hart doen glimlachen, en dan, alleen dan,  zal je Wonderland vinden

Hier is mijn geheim.

Het is heel eenvoudig: het kan alleen met het hart worden gezien. 

Wat essentieel is, is onzichtbaar voor het oog

Ik wil een hart, want de hersenen zijn niet genoeg om je gelukkig te maken, en geluk is het mooiste wat er is

Wonderen groeien niet aan bomen, Pinocchio!

Wonderen gebeuren in het hart

Tijdens een wandeling zien we ook poëzie van E. Hemingway en nog meer Street art op de muren van een omheining 

Tutto in lui Era vecchio Tranne gli occhi Che avevano Lo stessocolor Del mare Ed erano Allegri e indomiti

alles in hem hij was oud behalve zijn ogen ze hadden dezelfde kleur van de zee en dat waren ze vrolijk en ontembaar

 op deze tekening zien we zee egels 'riccio di mare' een delicatessen volgens de Italianen

Wij  beseffen dat vooral de mensen die hier hun stad mooi maken de naam GALLIPOLI (mooie stad) alle eer aan doen. 

Dankzij hen heeft deze ‘mooie stad’ een bijzonder plekje in ons hart veroverd

 Overnachten: Gallipoli

15a Via della Cale   n40.054755  o17.982058

98 Via Udine    n40.055184   o17.995954